Mijn les in overgave en verantwoordelijkheid

In mei 2022 bestond mijn bedrijf 5 jaar en was ik 14 jaar ondernemer. Maar voelde ik op dat moment rust en stond ik te juichen om alle groei die ik doorgemaakt had? Hell no!! Ik voelde onrust, angst voor tekort en vooral ook teleurstelling omdat het me na 5 jaar nog steeds niet gelukt was om een stabiel bedrijf neer te zetten. Het jaar ervoor ging ik eigenlijk heel goed, duidelijke groei te zien en een fantastisch financieel jaarplan voor 2022. Tot ik voelde dat het anders mocht. Dat ik nog dieper mocht gaan en alle kaders weg mocht halen. Alles schreeuwde 'NEE!!' in mij. Behalve mijn ziel, die wist dat het niet anders kon. En zo gooide ik in mijn jubileumjaar, het jaar waarin ik iedereen zou bewijzen dat ik een strak bedrijf had staan, toch alles op de kop. Het groepstraject dat eigenlijk heel mooie resultaten opleverde, mocht veranderd worden in een individueel mentorship. Ik bepaalde de prijzen niet meer, maar mocht mensen meenemen in hun eigen verantwoordelijkheid voor het uitgeven van geld. De eerste maanden van het jaar waren bijzonder. Ik begon een groepstraject waarvan ik ook meteen wist dat het meteen de laatste ronde zou zijn. De maanden erna zette ik de basis neer voor een mentorship, Season Adventures en de waardebepaling. Ik zaaide en zaaide, maar oogstte nog niet.

Ik kon zelfs geen nieuwe schoen kopen voor mijn zoontje toen hij het nodig had

Ik pakte mijn verantwoordelijkheid op voor het aankijken van schuld, schaamte en angst. Maar had nog moeite met het gevoel van tekort in geld. In mei kwam ik steeds dichterbij het kantelpunt. Die voelde ik in mijn financiën. In juni kwam ik op een punt dat ik alleen nog maar geld heen en weer schoof tussen rekeningen, wetend dat dit geen blijvende oplossing kon zijn. En toch voelde ik vertrouwen. Ik had alle stappen gezet en hoefde alleen maar te wachten. In de week dat ik de wanhoop nabij was en tegen mijn zoontje zei dat hij nog geen nieuwe schoenen kon krijgen, ook al had hij ze nodig... In die week kwam de omslag. * Omdat ik me echt helemaal had overgegeven. * Omdat ik echt niet meer wilde leven vanuit angst. Dan liever zonder geld en met magie. En dat was het punt dat het begon te stromen.

Er werden sessies in de natuur geboekt, de eerste Season Adventure ging door. Ik ontving cadeautjes waardoor opgestapelde rekeningen vereffend werden. De waardebepaling zorgde voor waardevolle inkomsten. Hoger dan ik had gedacht. Ik kreeg een les in overvloed en dankbaarheid.

En daardoor kan ik na een maand na mijn officiële jubileum zeggen: "Ik ben zo dankbaar voor de afgelopen 5 jaar. Vijf jaren waarin ik mezelf heb leren kennen, mijn vrijheid heb vergroot, plezier en avontuur vooraan in mijn bedrijf heb gezet en daadwerkelijk werk vanuit mijn zielsmissie en de daarbij behorende talenten.

Geen beperkingen of kaders meer voor mij. Ik heb mezelf bevrijd van angst, schuld en schaamte. En daardoor kan ik in de magie stappen. Ik heb het duister en de schaduwen omarmd en ben er als een blij kind uit gekomen dat weet hoe ze haar verantwoordelijkheid kan nemen, zonder haar onbevangenheid te verliezen.

Afgelopen jaren stonden niet in het teken van financiële rijkdom, maar van innerlijke rijkdom. En jeetje, wat ben ik blij dat ik daarvoor gekozen heb. Nooit financieel tekort gekomen en nu is het tijd om te ontvangen. Nu kan ik met open armen ontvangen. Omdat ik niet alleen mezelf, maar ook mijn voorouders heb bevrijd."